Η στιγμή που ένα ζευγάρι αποφασίζει να τεκνοποιήσει είναι πολύ ωραία. Πόσο εύκολη όμως είναι η σύλληψη; Το 85% των γυναικών που έχουν ελεύθερες σεξουαλικές επαφές μένουν έγκυοι μέσα σε έναν χρόνο. Όταν όμως περνούν οι πρώτοι μήνες χωρίς το ποθητό αποτέλεσμα, η σεξουαλική ζωή του ζευγαριού αλλάζει, ο αυθορμητισμός αντικαθίσταται από τον προγραμματισμό και η σεξουαλική ικανοποίηση από το αποτέλεσμα.
Όλα ακυρώνονται δε εάν η γυναίκα έχει εμμηνορρυσία (περίοδος)- η ματαίωση των προσδοκιών. Όχι σπάνια το άγχος για τη σύλληψη μετατρέπεται σε άγχος για επαφή κάτω από συνθήκες κατά τις οποίες τα ερωτικά παιχνίδια τα αντικαθιστούν θερμόμετρα και τεστ ωορρηξίας, ενώ η ερωτική πρωτοβουλία γίνεται καταναγκασμός και επιταγή.
Τότε είναι που εμφανίζεται το πρόβλημα: Ο άνδρας, που καλείται να πετύχει στύση συγκεκριμένη ημέρα και ώρα αποτυγχάνει. Και η γυναίκα ούτε που θέλει να ακούσει για σεξ παρά μόνο τις γόνιμες ημέρες, αφού η σύλληψη είναι αυτοσκοπός.
Σε μια προσπάθεια εκτίμησης του προβλήματος, φάνηκε πως το 40% των γυναικών που επισκέφθηκαν ιατρείο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής αντιμετώπιζε κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα. Τα προβλήματα που αναφέρθηκαν περισσότερο ήταν η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία και η δυσκολία διέγερσης.
Όσον αφορά τους άνδρες, 1 στους 10 αντιμετώπιζε κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία. Το πιο συχνό πρόβλημα ήταν η δυσκολία επίτευξης ή διατήρησης της στύσης, καθώς και η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία.
Η σχέση μεταξύ των σεξουαλικών προβλημάτων και της δυσκολίας σύλληψης μπορεί να είναι αμφίδρομη! Οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες πιθανόν να είναι η αιτία για τις δυσκολίες σύλληψης. Επίσης, η προσπάθεια για να συλλάβει η γυναίκα μπορεί να είναι αιτία για σεξουαλικές δυσλειτουργίες.
Η ύπαρξη σεξουαλικών δυσλειτουργιών μπορεί να προϋπάρχει του προβλήματος της γονιμότητας. Μάλιστα πολλά ζευγάρια αναζητούν θεραπεία για την υπογονιμότητα και όχι για το σεξουαλικό πρόβλημα. Ωστόσο για τη σύλληψη είναι απαραίτητες οι συχνές επαφές.
Οι ψυχολογικές επιπτώσεις που συχνά συνοδεύουν τη διάγνωση και τη θεραπεία της υπογονιμότητας είναι το έντονο άγχος, η μειωμένη αυτοεκτίμηση, ακόμα και τα συμπτώματα μιας υποβόσκουσας κατάθλιψης. Επίσης, οι δυσκολίες για τη σύλληψη συχνά οδηγούν σε εντάσεις στη σχέση του ζευγαριού και οι επαναλαμβανόμενες αποτυχημένες προσπάθειες δημιουργούν επιπρόσθετη ψυχολογική επιβάρυνση. Τα παραπάνω αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τη μείωση της σεξουαλικής διάθεσης και ικανοποίησης και την εμφάνιση σεξουαλικών δυσλειτουργιών.
Η αποκατάσταση της σεξουαλικής ζωής του ζευγαριού θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αντιμετώπισης της υπογονιμότητας. Δεδομένα υποστηρίζουν πως ζευγάρια που διατηρούν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα κατά τη διάρκεια θεραπείας υποβοηθούμενης αναπαραγωγής όχι μόνο διαχειρίζονται καλύτερα το πρόβλημα αλλά έχουν και σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες να συλλάβει η γυναίκα.
Millheiser LS, Helmer AE, Quintero RB et al. (2010) Is infertility a risk factor for female sexual dysfunction? A case-control study. Fertil Steril 94:2022-2025.
Monga M, Alexandrescu B, Katz SE et al. (2004) Impact of infertility on quality of life, marital adjustment, and sexual function. Urology 63:126-130.
